E-nauka - nauczanie z wykorzystaniem sieci komputerowych i Internetu, oznacza wspomaganie dydaktyki za pomocą komputerów osobistych, CDROM-u i Internetu. Pozwala na ukończenie kursu, szkolenia, a nawet studiów bez konieczności fizycznej obecności w sali wykładowej. Warunkiem podjęcia się e-nauki jest posiadanie komputera z dostępem do Internetu, bez którego e-nauka nie jest możliwa. Szczególnie popularne jest nauczanie języków obcych tą metodą. Istnieją już wirtualne uniwersytety i studia,np. Polski Uniwersytet Wirtualny czy zdalne studia na Politechnice Warszawskiej. 

Szkolenia na odległość można prowadzić
                                          w różnych trybach.

• Tryb samokształceniowy - brak stałego kontaktu ucznia z nauczycielem.Uczeń samodzielnie kontroluje swoje postępy. Po zakończeniu szkolenia istnieje możliwość otrzymania dyplomu.
• Tryb synchroniczny - pozwala uczestnikom i nauczycielowi komunikować się wykorzystując komunikację głosową Voice over IP oraz wspólny dostęp do narzędzi kursu.
• Tryb asynchroniczny - Uczeń może korzystać z wsparcia nauczyciela ale bez bezpośredniego kontaktu z nim i innymi uczniami. Kontakt z nauczycielem odbywa się przez e-mail i forum, czasami komunikator
• Tryb mieszany - Pewna część zajęć odbywa się tradycyjnie, a reszta to samodzielna praca kursanta z materiałami dostarczanymi elektronicznie

Opracowywaniem treści e-kursów zajmuje się redaktor treści edukacyjnych.

E-praca - wykonywanie działalności zawodowej z dala od siedziby macierzystej firmy. Telepraca pozwala być czynnym zawodowo osobom, które z różnych przyczyn nie mogą lub nie chcą opuszczać swojego stałego miejsca zamieszkania (np. osoby niepełnosprawne). Takiej pracy można szukać praktycznie na całym świecie. Telepraca pozwala na nienormowany czas pracy osobom, które normalnie nie mogłyby spędzać 8 godzin za biurkiem.

Przykłady telepracy:

•  administrowanie siecią komputerową, pracą serwera internetowego,
•  obsługa sklepów internetowych,
•  tłumaczenie języków obcych,
•  telefoniczna obsługa klienta, telefon zaufania,
•  księgowość, biura rachunkowe,
• dziennikarstwo, twórczość artystyczna (np. pisarstwo)
• działalność naukowa i edukacyjna.

E-banki -  w banku elektronicznym nie ma hal z kasami, a tym samym kolejek do tych kas. Wszystkie formalności załatwia się nie wychodząc z domu, począwszy od założenia konta do wykorzystywania wszelkich operacji. Korzysta się z komputera i Internetu. Dostęp do takiego banku uzyskuje się poprzez specjalny serwer.
Podobnie jak w banku tradycyjnym można dokonywać różnych płatności, zleceń przelewów, zakładać lokaty terminowe.

Elektroniczne pieniądze są łatwiejsze i tańsze w użyciu, ale wymagają też specjalnego traktowania, by nie stały się łupem przestępców elektronicznych

Każdy bank stosuje kilka poziomów zabezpieczeń  

Zabezpieczenia stosowane w banku internetowym:

• poufne hasło i numer klienta,
• karty kodów jednorazowych,
• tokeny,
• bezpieczny protokół SSL dla połączeń internetowych,
• dzienny limit kwoty operacji.

1. SMS- jest to krótka wiadomość tekstowa

2.MMS-to wiadomość multimedialna.

3. IRC-jedna ze starszych usług sieciowych umożliwiająca rozmowę na tematycznych lub towarzyskich kanałach komunikacyjnych, jak również prywatną z inną podłączoną aktualnie osobą.

4.Chat-to rodzaj internetowej pogawędki.

5.Gadu-Gadu-to pierwszy polski program umożliwiający bezpośrednią komunikację w Internecie.

6.Skype-to bezpłatne rozmowy internetowe i tanie rozmowy telefoniczne

 7.Grupy dyskusyjne-w Internecie to ogólna nazwa wszelkich form dyskusji internetowej przypominających wymianę korespondencji.

8.Fora- to forma grup dyskusyjnych, która służy do wymiany informacji i poglądów między osobami.

9. Facebook- to serwis społecznościowy, który pozwala Ci kontaktować się ze znajomymi z Twojej pracy, szkoły i nie tylko.

Spotkanie 5

Korespondencja elektroniczna:

Moja grupa na Informatyce :)

                                                                      Klaudia :)

Małgorzata :)

Jolanta :)

Natalia :)

Paulina :)

Ola :)

1. Definicja algorytmu:
Algorytm – w matematyce oraz informatyce skończony ciąg jasno zdefiniowanych czynności, koniecznych do wykonania pewnego rodzaju zadań. Słowo "algorytm" pochodzi od starego angielskiego słowa algorism, oznaczającego wykonywanie działań przy pomocy liczb arabskich
Algorytm ma przeprowadzić system z pewnego stanu początkowego do pożądanego stanu końcowego. Badaniem algorytmów zajmuje się algorytmika. Algorytm może zostać zaimplementowany w postaci programu komputerowego.
2.Problem kasjera- często gdy robimy zakupy w sklepie możemy zaobserwować, że kasjer nie ma jak wydać nam reszty. Najczęściej wynika to z tego, że nieumiejętnie zużył pieniądze o małych nominałach kiedy miał możliwość posłużyć się tymi o większej wartości. Aby uniknąć takiej sytuacji kasjer powinien operować algorytmem wydawania reszty. Algorytm ten polega po prostu na tym, aby przy wydawaniu reszty użyć jak najmniejszej możliwej liczby banknotów/monet. Takie rozwiązania są zastosowane np. w bankomatach.

Metody rozwiązania problemu kasjera:

• za pomocą listy kroków

 Opis słowny algorytmu wydawania reszty.

Dane: Kwota pieniędzy do wydania, nominały banknotów i bilonu uporządkowane malejąco
Wyniki: Ilość poszczególnych nominałów banknotów i bilonu
Krok 1: Ustalenie wartości początkowych
Krok 2: Sprawdzamy, ile razy najwyższy nominał mieści się w kwocie do wydania
Krok 3: Obliczamy resztę do wydania: poprzednia kwota - obliczona ilość * nominał
Krok 4: Przechodzimy do niższego nominału
Krok 5: Jeśli reszta do wydania = 0 [stop] w przeciwnym razie powtarzamy kroki 2 - 4

•  za pomocą schematów blokowych

programem Excel

• programem VBA
• programem Turbo Pascal - listing

1.
 program Reszta; {obliczenia w petli WHILE}

uses crt;

const N: Array [1..8] of integer = (200, 100, 50, 20, 10, 5, 2, 1);

var i,P,R: longint;

begin

clrscr;

Write('Podaj reszte do wyplacenia: ');

ReadLn(R);

i:=1;

while (R>0) do     {dopoki nie wydano calej reszty}

      begin

         if R>= N[i] then  {sprawdz czy mozna wydac danym nominalem}

             begin

                   P:= R div N[i];  {ile razy wydac dany nominal}

                   R:= R - (P*N[i]);{zmniejsz reszte o wydany nominal}

                   WriteLn(N[i], ' x ', P); {wypisz wynik}

              end;

              inc(i);         {rozpatrz kolejny nominal}

      end;

repeat until keypressed;

end.

2.

program wydawanie_reszty; uses crt; var reszta : longint;

begin

clrscr;

  writeln('podaj kwote: ');readln(reszta);  writeln;

  writeln(reszta div 200,'banknotow 200zl');

  reszta:=reszta mod 200;

  writeln(reszta div 100,'banknotow 100zl');

  reszta:=reszta mod 100;

  writeln(reszta div 50,'banknotow 50zl');

  reszta:=reszta mod 50;

  writeln(reszta div 20,'banknotow 20zl');

  reszta:=reszta mod 20;

  writeln(reszta div 10,'banknotow 10zl');

  reszta:=reszta mod 10;

  writeln(reszta div 5,'monet 5zl');

  reszta:=reszta mod 5;

  writeln(reszta div 2,'monet 2 zl');

  reszta:=reszta mod 2;

  writeln(reszta, ' monet 1 zl';

  repeat until keypressed;

end.

• programem C++ - listing

  //Wydawanie reszty, C++

#include <iostream>
#include <stdlib.h>

using namespace std;

int main(int argc, char *argv[])
{
  //tablica dostepnych nominalow
  int N[8]={200, 100, 50, 20, 10, 5, 2, 1};
  int R,P, i;

  cout << "Podaj reszte do wyplacenia: ";
  cin >> R;

  i=0;
  while (R>0)       //dopoki nie wydano calej reszty
  {
    if (R >= N[i])  //sprawdz czy mozna wydac danym nominalem
    {
      P=R / N[i];   //ile razy wydac dany nominal
      R=R-(N[i]*P); //zmniejsz reszte o wydany nominal
      cout << N[i] << " x " << P << endl; //wypisz wynik
    }
    i++;            //rozpatrz kolejny nominal
  }

  system("PAUSE");
  return 0}